เบาๆเฉยๆง่ายๆ พอนิ่งๆเดี๋ยวก็ดีเอง
ผมโชคดีที่เติบโตในครอบครัวอบอุ่น คุณพ่อคุณแม่จะพาผมไปทำบุญที่วัดใกล้บ้านตั้งแต่จำความได้ ท่านสอนให้ผมสวดมนต์ นั่งสมาธิ ตั้งแต่ตัวเล็กๆโดยมีคุณแม่เป็นแกนนำ ผมเห็นภาพคุณแม่นั่งสมาธิที่ห้องพระจนชินตา แม้ผมจะนั่งได้เพียง 5-10นาที แต่ก็รู้สึกว่านั่งแล้วดีกับตัวเองแถมทำให้เรียนเก่ง
ปลื้มใจที่ได้ลงมาทันสร้างบารมี ตอน แม้เป็นเด็กก็ขอหล่อหลวงปู่ด้วยครับ
ตั้งแต่ลูกตั้งครรภ์ลูกก็สวดมนต์ทำวัตรนั่งสมาธิดู DMC ทุกวัน อยู่ในบุญตลอด จนกระทั่งสิงหาคม 2555 ลูกก็คลอดลูกชายคือน้องไบร้ท์ ซึ่งปกติเด็กพึ่งคลอดออกมา..จะต้องหลับตาและร้องไห้ แต่คุณหมอทำคลอดบอกว่า น้องไบร้ท์ออกมาแล้วลืมตาเลยและยังส่งยิ้มให้คุณหมอด้วย จนหมอต้องเอาไปทำให้ร้องไห้เพื่อขยายปอดเด็ก พอน้องไบร้ท์ อายุได้ 3 วัน คุณตาก็ขับรถพาน้องไบร้ท์มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ทันที และก็ยังพาน้องไบร้ท์มาวัดทุกวันอาทิตย์ด้วย
